Τρίτη 15 Οκτωβρίου 2013

14/10/13

Και τώρα που τελείωσε
και ησύχασαν οι ψυχές
και στέγνωσαν τα δάκρυα
κι οι αναμνήσεις δεν πληγώνουν
σε κοιτώ και χαμογελώ.

Χαμογελώ γιατί ξέρω 
πως ήταν αληθινό.
Ξέρω πως σ'αγάπησα μ'όλη μου τη δύναμη
ακόμη κι αν κανείς μας δεν ήταν έτοιμος.

Σε κοιτώ και χαμογελώ 
γιατί εμείς ποτέ δεν θα'μαστε άγνωστοι.
Εσύ έχεις δει 
την κρυφή μου πλευρά.





+ Follow me http://nostalgiaprofunda.tumblr.com/ - inspiring picture on Favim.com  

                                                                                                                                            Σας φιλώ,
Δεσποινίς Άγνωστη. :*
                                                                               

Δευτέρα 30 Σεπτεμβρίου 2013

τελικά όλες είμαστε χαζογκόμενες.

Την πρώτη φορά που ένας φίλος με είπε χαζογκόμενα για πλάκα ήθελα να του σπάσω το κεφάλι! Μετά από λίγο καιρό όμως συνειδητοποίησα ότι είμαι. Και όχι μόνο εγώ αλλά κι εσύ και η κολλητή σου και κάθε άλλη που το αρνείται φανατικά! Κορίτσια, όλες την κρύβουμε μέσα μας, άλλες λιγότερο και άλλες περισσότερο. Για μένα προσωπικά δεν ξέρω σε τι επίπεδα βρίσκομαι, πάντως βρίσκομαι. Και για να δούμε μερικά από τα χαρακτηριστικά της χαζογκόμενας:
1) Όσο την φτύνουν, τόσο κολλάει και είναι απόλυτα φυσιολογικό. Όταν δεν σε θέλει κάποιος, τόσο σου γεννιέται η επιθυμία να τον κάνεις δικό σου, να θέλεις να σε θέλει. Κι αυτό γιατί όταν σε θέλει, είναι υπερβολικά απλό το θέμα και τον παίρνεις για δεδομένο.
2) Είστε μαζί 2 βδομάδες και τσατίζεσαι όταν δεν σηκώνει το τηλέφωνο ή δεν απαντάει στις κλήσεις σου και βγάζεις κατευθείαν το πόρισμα ότι σε έχει γραμμένη. Την περίπτωση να έχει κάποια δουλειά, να κοιμάται, να μην έχει κάρτα δεν την σκέφτηκες ας πούμε έτσι;
3) Είσαι μες την ανασφάλεια. Γιατί; Μπορεί να θεωρείς ότι σου λείπουν πάρα πολλά πράγματα, κι εγώ το ίδιο πιστεύω, αλλά βρες μου ΜΙΑ πάνω σ'αυτον τον πλανήτη που να μην της λείπει τίποτα! ΜΙΑ! Και στο τέλος-τέλος ούτε αυτός που σου αρέσει είναι τέλειος!
4) Κάθεσαι και φτιάχνεις ρούχα και μαλλί δέκα χρόνια όταν πρόκειται να δεις τον καλό σου, παραλείποντας να κάνεις άλλα πράγματα. Καταλαβαίνω την ανάγκη να είσαι όμορφη (γιατί την έχω κι εγώ) αλλά γιατί να είσαι όμορφη για έναν άντρα και όχι για σένα;; για να αισθάνεσαι εσύ καλά;
5) Νομίζεις ότι επειδή δεν είσαι όμορφη ή αρκετά αδύνατη, δεν θα γυρίσει κανένα αγόρι να σε κοιτάξει! Σοβαρά τώρα;;; Δηλαδή μόνο τα μοντέλα βγαίνουν με αγόρια; Υπάρχουν και κάποια άλλα πράγματα που μετράνε παραπάνω από την εξωτερική εμφάνιση. Λέγονται χαρακτήρας, εξυπνάδα, χιούμορ και καλή διάθεση.

Kαι ξέρετε τι μου τη σπάει πιο πολύ απ'όλα αυτά;
Το γεγονός ότι κι εγώ τα κάνω όλα αρκετές φορές! 
Γι'αυτό καταντάω πιο χαζογκόμενα κι από τις χαζογκόμενες που τα κάνουν χωρίς να ξέρουν.
Εγώ τα κάνω ενώ ξέρω, μα δεν μπορώ να τα ελέγξω.
και σας αφήνω με μια φράση κλειδί από έναν από τους πιο γοητευτικούς άντρες του παλιού ελληνικού κινηματογράφου!





τα φιλιά μου :*
καλό απόγευμα σε όλους!!
Δεσποινίς Άγνωστη ^^

Σάββατο 21 Σεπτεμβρίου 2013

Αγάπη είναι να τσακώνεστε μες τη μέση της νύχτας και να φωνάζετε και να στριγκλίζετε κι ανάμεσα στα καντήλια να σου λέει: "Βάλλε πια κάτι πάνω σου! Θα κρυώσεις έτσι που κυκλοφορείς!".



Τρίτη 17 Σεπτεμβρίου 2013

χρυσαφένιες πεταλούδες

Οι ελπίδες
σαν χρυσαφένιες πεταλούδες
πετούν από 'δω κι από 'κει μες το μυαλό μου.
Δεξιά και αριστερά
πάνω και κάτω
σχηματίζοντας μόνο ένα πράγμα,
τα μάτια σου.

Τόσο μαύρη αυτή η νύχτα απόψε
χωρίς τα μάτια σου να την φωτίζουν
και τόσο κρύα
χωρίς την ανάσα σου να την ζεσταίνει.
Μείνε εδώ, μαζί μου
λίγο ακόμη μόνο
να νιώθω πως είσαι δίπλα μου,
πως δεν είμαι μόνη.



Κυριακή 15 Σεπτεμβρίου 2013

Κι ο ήλιος έδυσε

Με το ζόρι μου'ριξες ένα βλέμμα
το ξέρεις;
Κι αυτό αδιάφορο,
το ξέρεις;
Σαν να μην ήμουν εκεί για σένα ήταν.
Γιατί;
Με το ζόρι ένα "γεια".
Γιατί;
Γίναμε δυο ξένοι!
Δεν θέλω.








quotes on Tumblr

Σάββατο 31 Αυγούστου 2013

Η άλλη όψη της ελπίδας

Και τώρα κατάλα τι εννοούσε ο Καζαντζάκης όταν έλεγε
"Δεν ελπίζω τίποτα, είμαι ελεύθερος"
γιατί είναι μεγάλη ελευθερία να μην ελπίζεις.
Διότι, όταν ελπίζεις
περιμένεις και περιμένεις
τις ελπίδες να γίνουν πραγματικότητα
και όλο αυτό σε σκλαβώνει.
Όταν όμως έρθει η στιγμή
που τίποτα πια δεν θα περιμένεις
τότε ναι!
θα είσαι ελεύθερος!
Η ελπίδα είναι καλή μόνο όταν δεν είναι δεσμευτική
(6) Tumblr
 
Βάλλαμε φωτιά στα φρένα
και μας έμεινε το γκάζι!

Παρασκευή 30 Αυγούστου 2013

you are a victim of your own mind..!

Μου 'πες πως μ'αγαπάς,
μα αν πω ότι σε πίστεψα θα'ναι ψέμα.
Κι εγώ το ψέμα δεν το αντέχω.
Με την αλήθεια δέθηκα για μια ζωή και δεν θ'αλλάξω τώρα.
"Μα δεν φταις εσύ!! Προς Θεού" μου είπε.
Είχε όμως δίκιο;
Γιατί σκέφτομαι τόσο πολύ;
Είναι τρελό!
 ECHOES AND SILENCE, PATIENCE AND GRACE | via Tumblr

Τρίτη 27 Αυγούστου 2013

only know you love her when you let her go

Δεν σου κρατώ κακία μάτια μου...
Αλλά
γιατί έφυγες έτσι;



περί ποίησης






 
Κι όπως μπαίνω σήμερα στην αρχική μου σελίδα στο facebook είδα τουλάχιστον 10 δημοσιεύσεις με στίχους του Τάσου Λειβαδίτη κυρίως αλλά και άλλων ποιητών και από ανθρώπους μάλιστα που δεν φαίνονται να ξέρουν καν τι είναι ποίηση. "Έγινε και η ποίηση μόδα" σκέφτηκα απογοητευμένη. Μα μετά το ξανασκέφτηκα. "Ακόμα κι έτσι να είναι, δεν είναι κακό. Καιρός είναι οι νέοι να μάθουμε να εκτιμάμε λιγάκι την ποίηση"
Και λέω 'εκτιμάμε' γιατί κι εγώ δεν είμαι καμιά φανατική. Ναι, μ'αρέσει η ποίηση μα είναι δύσκολη και δεν μπορώ πάντα να την καταλάβω. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν διαβάζω και ότι δεν υπάρχουν στιγμές που ένας και μόνο στίχος εκφράζει όλο το χάος που επικρατεί μέσα μου.
Το καλύτερο όμως με την ποίηση είναι ότι το ίδιο πράγμα μπορεί να δώσει ένα διαφορετικό μήνυμα σε κάθε έναν που το διαβάζει. Έτσι, ενώ τα λόγια είναι πάντα ίδια, αποκτούν άλλα νοήματα και φτιάχνουν άλλες εικόνες για κάθε αναγνώστη.
Έτσι σήμερα σας αφήνω μ'ένα από τα αγαπημένα μου, ένα μελοποιημένο.
"Αχ, για να γεννηθείς εσύ κι εγώ
Γι'αυτό, για να σε συναντήσω
Γι'αυτό έγινε ο κόσμος μάτια μου
Γι'αυτό για να σε συναντήσω"

Δευτέρα 26 Αυγούστου 2013

the end (?)

-Και για πες, τι κατάλαβες τώρα που τελείωσαν όλα;
-Τίποτα. Τίποτα δεν κατάλαβα. Ή μάλλον κάτι έμαθα. Έμαθα πως πάντα υπάρχουν και χειρότερα κι αυτό με κάνει να φοβάμαι γι'αυτά που θα'ρθουν.
  







...                          






-Ψέματα σου είπα. Τίποτα δεν τελείωσε ακόμα και η Ελπίδα είναι ζωντανή!








καλό σας βράδυ 
Δεσποινίς Άγνωστη

Παρασκευή 9 Αυγούστου 2013

τα απρόοπτα είναι τα καλύτερα!

Από εκεί που δεν το περιμένεις σου'ρχετε.
Και έτσι ξαφνικά βρίσκεσαι προ εκπλήξεως,
να μην ξέρεις πού σου πάνε τα τέσσερα.
Κι ένα φιλί, ένα μόνο φιλί αρκεί
ΟΛΑ να τα αλλάξει.
Απ'τη μια στιγμή στην άλλη!



Τρίτη 23 Ιουλίου 2013

Και δεν τελειώνουν τα "πώς" και τα "γιατί"

Αυτά τα "γιατί" και τα "αν" θα με φάνε εμένα.
Απλώς, 
μετά από όλα αυτά που έγιναν 
ακόμα δεν έχω καταλάβει τίποτα.
Γιατί είμαι πάντα τόσο "ανεπαρκής";;
Και το βάζω σε εισαγωγικά
γιατί, ρε γαμώτο, δεν πιστεύω πως είμαι!
Απλώς αναρωτιέμαι
τι άλλο ήθελες...
Γιατί είναι πάντα κάποια άλλη κι όχι εγώ;

Tumblr 
 
 
Κι αυτή η ζωή παίζει κάτι παιχνίδια ώρες ώρες(!)
που το μόνο που με κάνει να αναρωτιέμαι είναι:
"Τι αμαρτίες πληρώνω;!"

Σάββατο 20 Ιουλίου 2013

Πισωγυρίσματα... ΞΑΝΑ




Η αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω τι να γράψω... Απλώς νιώθω την ανάγκη να γράψω κάτι, αν με καταλαβαίνετε...

Λοιπόν βρήκα τι θα γράψω....
Θα γράψω για ένα άτομο που.. πώς να το πω, ζήσαμε λίγα αλλά έντονα. Υπάρχουν ακόμα πολλά που θα ήθελα να του πω αλλά δεν μου έδωσε την ευκαιρία. Ή μάλλον, για να είμαι δίκαιη, ίσως να μου έδωσε την ευκαιρία να του τα πω κι εγώ την πέταξα λόγω εγωισμού. "Αυτός ο εγωισμός θα σε φάει" ψυθιρίζει μια φωνούλα μέσα μου. Γιατί ξέρω πως, ίσως αν δεν ήθελα να κρατήσω το κεφάλι μου ψηλά, και αν δεν φοβόμουν να εκτεθώ μπορεί να σε είχα ακόμα δίπλα μου.
Δεν έχω ιδέα αν ποτέ θα βρεθείς να διαβάζεις αυτά που γράφω... Δεν ξέρω αν θέλω να τα διαβάσεις.

Αυτό που με έκανε να σε θυμηθώ μετά από τόσο καιρό ήταν ένα τραγούδι που άκουσα τυχαία.
"δεν είσαι εδώ
δεν υπάρχεις πια μες τη ζωή μου
δεν είσαι εδώ"
Δεν είσαι εδώ λοιπόν. Αλλά κάποτε ήσουν. Ήσουν εδώ και ήσουν αυτός στον οποί στηριζόμουν πιο πολύ. Κι όλες εκείνες οι νύχτες, που μόνο η δική σου η φωνή ήταν αρκετή παρηγοριά, δεν φεύγουν από το μυαλό μου. Δεν σε ξεχνώ. Και είναι θλιβερό, γιατί ξέρω πως εσύ προχώρησες. Ακόμα τους συγκρίνω όλους μαζί σου, το ξέρεις; Ακόμα... Νόμιζα πως κάποιος άλλος θα μπορούσε να με κάνει να σε ξεχάσω... και με είχε κάνει. Αλλά για λίγο.. για πολύ λίγο τελικά.

Να σου πω την αλήθεια, δεν ξέρω αν μου λείπεις εσύ ή απλώς η όλη κατάσταση μεταξύ μας. Έχω φτάσει σε σημείο να με λυπάμαι! Γιατί μετά από εσένα, ένα καλό δεν μου έχει συμβεί, σαν να με στοιχιώνεις ένα πράγμα. 

(1) Tumblr
 Tο ξέρω ότι εγώ φταίω... Ποιος άλλος να φταίει για τα δικά μου πισωγυρίσματα;;





Και επειδή πολύ μελοδραματική έγινα και δεν μου πάει (και επειδή είμαι και κυκλοθυμική) το γυρνάω κατευθείαν και θα μυραστώ μαζί σας την πρωινή μου ατυχία
.
.
.
Tumblr

Αφήστε! και ήθελα να πάω για Master Chef....



Φιλιά πολλά σε όλους και όλες!! Ελπίζω εσείς, όπως κι εγώ, να βγάζετε προς τα έξω όλα τα προβλήματα, για να φεύγουν απο πάνω σας και μετά να μην το αφήνετε να σας παίρνει από κάτω!!
 

Σάββατο 13 Ιουλίου 2013

Ελαττώματαα

Λοιπόν!!!
Σήμερα η ανάρτηση είναι αφιερωμένη σε μένα και τα ελαττώματά μου! Που είναι κάμποσα... Και όχι, δεν μιλάω σε μια κρίση κατωτερότητας και ανασφάλειας για τον εαυτό μου! Μιλάω με σκοπό να αναγνωρίσω τα ελαττώματά μου! (γιατί όταν ξέρεις ποιο είναι το πρόβλημα και από πού προέρχεται μπορείς και να το λύσεις!!! :))



Πράγματα που μου την σπάνε στον εαυτό μου:

#1: Κρίνω τον καθένα και μάλιστα πολύ γρήγορα. Πολλές φορές αντιπαθώ κάποιον τόσο πολύ, μου την δίνει στα νεύρα (πριν τον γνωρίσω καν) και μετά τον γνωρίζω και νιώθω τόοοοοοσο ηλίθια γιατί αυτός ο κάποιος είναι μια χαρά άνθρωπος και καταντάω όχι απλά να τον συμπαθώ αλλά και να γίνουμε φίλοι και να βγαίνουμε.
#2: Είμαι ξερόλας. Καλά αυτό θα το έχετε συνειδητοποιήσει κι εσείς. Πάντα θεωρώ ότι τα ξέρω όλα και είναι καθήκον μου να τα πω και στους άλλους μπας και ξεστραβοθούν κι αυτοί ;Ρ
#3: Είμαι κυκλοθυμική. Πολύ όμως. Την μια στιγμή θα σου τραγουδάω το καινούριο τραγούδι της Lady Gaga χορεύοντας παράλληλα και την άλλη κάθομαι και αναρωτιέμαι ποιο το νόημα της ζωής και κλαψουρίζω.
#4:  Ή θα είμαι τελείως ψωνάρα, ή η αυτοπεποίθησή μου θα είναι στα τάρταρα... Περνάω από τον καθρέφτη και ή θα πω <<Καλά τελικά είμαι και πολύ κουκλάρα>> ή <<Γιατί μ' αφήνουν και κυκλοφορώ έτσι;>>. Αυτό πρέπει να το παραδεχτώ, είναι το πιο γελοίο απ' όλα.
#5: Ξέρω πως είμαι έξυπνη και θεωρώ τους άλλους χαζούς. Αυτό μου το λέει και η μαμά μου, ότι πολλές φορές φέρομαι λες και είμαι μόνο εγώ έξυπνη. Μου τη δίνει γιατί δεν το κάνω επίτηδες. Απλώς συμβαίνει.
#6: Είμαι πεισματάρα. Όταν ξέρω (ή έστω νομίζω) πως έχω δίκιο θα το υποστηρίξω μέχρι τέλους. Δεν με νοιάζει όοο,τι κι αν λέει ο άλλος. Από τη στιγμή που εγώ έχω σχηματίσει γνώμη... ΤΕΛΟΣ!  
#7: Φτιάχνω πάααααρα πολλές ιστορίες με το μυαλό μου. ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΕΣ. Να μου πείτε γιατί είναι κακό αυτό; Είναι για μένα. Είναι γιατί δεν γίνονται ποτέ πραγματικότητα ενώ εγώ περίμενα ότι θα γίνουν.
  

Και κάπου εδώ θα τελειώσω... Και όχι επειδή πιστεύω πως δεν έχω άλλα ελαττώματα... Απλώς επειδή θεωρώ ότι δεν έχει νόημα. Το νόημα είναι όλοι να καταλάβουμε ποια είναι τα ελαττώματά μας και να προσπαθήσουμε, αν όχι να τα διορθώσουμε τελείως, να τα ελαττώσουμε κάπως..




Και σ' αυτό το σημείο θα ήθελα να πω ότι <<δεν φταίω εγώ>> (όπως λέει και ένας φίλος) για τα ελαττώματά μου... Απλώς συμβαίνουν!!!!



 Φιλιά σε όλους και όλες :*

Τρίτη 9 Ιουλίου 2013

χάος

Ένα χάος
ούτε αρχή ούτε τέλος.
Χαμένη στο βυθό
στον σκοτεινό νυχτερινό βυθό.
Το κύμα την παρέσυρε.
Έφυγε για πάντα.


Παρασκευή 28 Ιουνίου 2013

ξανά και ξανά

Μετά από τόσο καιρό, εδώ είμαι και πάλι αγαπημένοι αναγνώστες! Είμαι σίγουρη ότι μου λείψατε πιο πολύ απ' ό,τι σας έλειψα εγώ, αλλά τέλος πάντων είμαι πίσω με μια καινούρια ανάρτηση και ανανεομένο ιστολόγιο... Έχω τόσο καιρό να γράψω, το ξέρω. Κάτι οι εξετάσεις, κάτι το ότι ήμουν χωρίς υπολογιστή ένα μήνα και βάλε, έχω να γράψω από το Φλεβάρη.
Τέλος πάντων... Το πρώτο πράγμα που θέλω να μοιραστώ μαζί σας μετά το come back μου είναι ένα ποιήμα που έγραψα σε περίοδο που ήμουν "τσιμπιμένη" με κάποιον. Να σας πω την αλήθεια, νομίζω πως δεν είμαι πια... νομίζω πως τα μπέρδεψα για άλλη μια φορά αλλά αυτό που έγραψα βγήκε καλό (όπως είπαν και τα λιγοστά άτομα που διάβασαν το χειρόγραφο) κι έτσι το αναρτώ κι εδώ και το αφιερώνω σε όλους εσάς που όπως κι εγώ ακόμα αναρωτιέστε αν ποτέ θα βρείτε ή αν υπάρχει εντέλει αυτό που ο κόσμος ονομάζει <<το άλλο μου μισό>>:

(Το παρακάτω είναι εμπνευσμένο από το ποίημα του Ρίλκε "Ξανά και ξανά")


ξανά και ξανά
εσένα θα ερωτεύομαι
ακόμα κι αν γυρίζω συνεχώς
σ'ένα πάλι θα καταλήξω
το γέλιο σου θ' ακούσω
ξανά και ξανά
και θα καταλάβω
πως εσύ είσαι αυτός που ονειρευόμουν
εσύ
η πρώτη και η τελευταία σκέψη της ημέρας
εσύ
που ένα σου χαμόγελο αρκεί
ξανά και ξανά
 όλον τον πόνο μου να διώξει
το άγγιγμά σου βάλσαμο
για μια καρδιά που είναι δικιά σου
και το βλέμμα σου
που συναντιέται ξανά και ξανά με το δικό μου
τυχαία
στο πιο μαλακό σύννεφο μ'ανεβάζει
ψηλά, στον έβδομο ουρανό
ξανά και ξανά
εσένα θα ερωτεύομαι
ακόμα κι αν γυρίζω συνεχώς
σ'εσένα θα καταλήξω
πάλι.



φιλιά σε όλους και όλες :*
Δεσποινίς Άγνωστη  

Σάββατο 9 Φεβρουαρίου 2013

"Έρχονται ώρες που όλα τα φοβάμαι....
Κι όσα θυμάμαι, ακόμα με πονούν"




Μνήμες... Αυτό είμαστε... ένα σύνολο από μνήμες και εμπειρίες...

Η ζωή δεν είναι εύκολη... Καθόλου.. το αντίθετο μάλιστα... και κάθε μέρα συνηδιτοποιώ πόσο μικρή είναι. Γι'αυτόν ακριβώς τον λόγο πήρα την απόφαση να κάνω κάθε στιγμή να μετράει... Κάθε στιγμή να δίνω την ψυχή μου σε πράγματα που αγαπώ... να δίνω τον καλύτερό μου εαυτό για να πραγματοποιήσω τους στόχους μου... να περνάω χρόνο με τους φίλους μου και όλους όσους αγαπώ. Δεν θέλω πια να φοβάμαι... το ξέρω ότι είναι αδύνατο... αλλά τουλάχιστον ευελπιστώ οτι μια μέρα οι φόβοι μου δεν θα είναι εμπόδια, δεν θα με κραττούν πίσω. Μια μέρα θα βρω το θάρρος να βγω απ'το καβούκι που μόνη μου έφτιαξα για μένα και θα πάρω το ρίσκο να ζήσω γιατί δεν γεννήθηκα για να πεθάνω... ΟΧΙ! γεννήθηκα για να ζήσω.. και η ζωή είναι ένα τεράστιο ρίσκο όπου οι καλύτεροι παίχτες δεν είναι αυτοί που δεν φοβούνται τίποτα, αλλά αυτοί που καταφέρνουν να ξεπεράσουν τους φόβους τους!







*πάρε το ρίσκο....* 




δεν έχει νόημα να καταπιέζεσαι*