Τετάρτη 28 Δεκεμβρίου 2011

Ο Άι Βασίλης έρχεται ξανα!!

Αγαπημένε μου Άγιε Βασίλη,

Φέτος είχα μια δύσκολη χρονιά!.. Πολύ διάβασμα, ακόμα και το καλοκαίρι..!
Άνθρωποι που γνώρισα και αγάπησα τόοοοοοσο πολύ, έφυγαν απ'τη ζωή μου, και πήγαν κάπου μακρυά (όχι ότι έφταιγαν εκείνοι).. και άλλοι πάλι αν και παραμένουν κοντά, είναι τόοοσο μακρυά, από δική τους επιλογή απομακρύνθηκαν... Έχασα πολλά... έχασα και λίγο τον εαυτό μου...

Για να μην είμαι γκρινιάρα όμως, είχαμε και καλές στιγμές!! Δεθηκά πολύ με άτομα που δεν ήξερα πολύ καλά με άλλα άτομα που ήμουν δεμένη δέθηκα ακόμη πιο πολλή νομίζω. Έμαθα πολλά, κέρδισα πράγματα με την αξία μου... Έμαθα να αναγνωρίζω ποιοι άνθρωποι θα είναι πάντα δίπλα μου ό,τι κι αν γίνει και ποιοι θα το βάλλουν στα πόδια  όταν τα πράγματα σκουρίνουν... Έμαθα να μην υπολογίζω τις αποστάσεις με μέτρα... γιατί τελικά αυτά δεν έχουν καμία σημασία... Αλλά με αγάπη και ενδιαφέρον....

Έτσι, αγαπημένε μου, φέτος ζητάω ηρεμία και υπομονή για τα δύσκολα που έρχονται, καινούριες εμπειρίες γεμάτες περιπέτια για εμένα τους φίλους μου, αλληλοκατανόηση σε εμένα και την οικογένεια μου (όχι ότι δεν έχουμε, αλλά φέρε εσύ λίγη παραπάνω έτσι να υπάρχει!) και αγάπη, δικαιωσήνη, ισότητα και ειρήνη για όλον τον κόσμο!

                                                                                                                              με αγάπηηη,
                                                                                                                    Δεσποινίς Άγνωστηη <3


Υ.Γ1 όπως είδες φέτος παρέλληψα τα υλικά αγαθά!!! (αυτα τα ζήτησα από αλλού ;))
Υ.Γ2 μην αργήσεις!!! στις 12 ακριβώς παραμονή πρωτοχρονιάς θα περιμένω τα δώρα μουυυ!!!! :)))



Τετάρτη 9 Νοεμβρίου 2011

Kαι ναι, σήμερα γράψαμε διαγώνισμα τριμήνου στην Φυσική! Και έγραψα τέλεια! (επιτέλους να σπάσει λίγο η γκίνια και να ξεφύγουμε από τα 15 και τα 13... )
Η αλήθεια είναι ότι χτες διάβασα πολύ, διάβασα καλά! Αλλά είχα και τον καλύτερο δάσκαλο για ιδιαίτερα μαθήματα! (Σ*)
Εσύ, όπως κι εγώ, είσαι καλός στις Θετικές επιστήμες.. Μαθηματικά, Φυσική κτλ... Όσο για τα Αρχαία και την Ιστορία...; Είσαι χειρότερος απ'ότι εγώ! ;Ρ
Η βοήθεια σου ήταν πολύτιμη... και όχι μόνο για το τεστ... Ποιος το υπολογίζει αυτό; Με βοήθησες να βρω τον εαυτό μου! Τον εαυτό που είχα χάσει μετά από τόση πίεση και άγχος!
Πριν από λίγο καιρό νόμιζα ότι σε είχα χάσει... Όμως δεν σε έχασα! ευχαριστώ που έμεινες εδώ.. Μαζι μου <3 να θυμάσαι πως όσα κι αν είναι αυτά που μας χωρίζουν, δεν αλλάζει το τι νιώθω...

Πάω τωρα... Γιατί αύριο γράφουμε Χημεία! Ίσως σε πάρω κανένα τηλέφωνο για απορίες!! :Ρ


και μ'αυτό το αγαπημένο τραγούδι σας αφήνω..
*one love... one life with each other,we get to carry each other, carry each other*

Καλό βράδυ! :*

Παρασκευή 28 Οκτωβρίου 2011

Καιρός να ξυπνάμε!

Μαύρες κορδέλες
κεφάλια στραμμένα στ'αριστερά
αυγά και καφέδες στους επισήμους
φωνές, διαδηλώσεις, πανό
αυτά έγιναν σήμερα στις παρελάσεις σ' όλη την Ελλάδα...
Ένας τρόπος να δείξει ο λαός την δυσαρέσκειά του

Δυσαρέσκεια για την οικονομία
δυσαρέσκεια για την κατάσταση που έχει έρθει η Ελλάδα...

Όταν ήμουν μικρή, στο Δημοτικό, κάθε χρόνο τέτοια μέρα στην σχολική γιορτή, μας παρουσίαζαν τον Μεταξά ως Έλληνα ήρωα, που είπε το περίφημο <<ΟΧΙ>>. Πού να φανταζόμουν ότι θα ερχόταν μια μέρα που θα ανακάλυπτα ότι ο Μεταξάς δεν τίποτα παραπάνω από έναν δικτάτορα;
Αλλά έτσι είναι στην Ελλάδα..! Είναι εύκολο κάποιος να αποκτήσει εξουσία!!
Βέβαια, μην τα ρίχνουμε όλα στους πολιτικούς! Διότι στις μέρες μας, κανένας πολιτικός δεν παίρνει την εξουσία από μόνος του..! Εμείς τους δώσαμε εξουσία ψηφίζοντας τους ξανά και ξανά!!
Αλλά αφού το βλέπετε ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι ΕΝΤΕΛΩΣ ανίκανοι! Γιατί λοιπόν τους ψηφίζετε και πάλι;;
Μην ξεχνάμε όμως, ότι στην Ελλάδα, δεν ψηφίζουμε ανάλογα με το ποιος έχει ικανότητες ή όχι, αλλά με τις γνωριμίες, τις συμπάθειες και ανάλογα με το ποιος μπορεί να σου κάνει "ρουσφέτι"... Ακόμα και στις εκλογές των δεκαπενταμελών συμβουλίων σε γυμνάσια και λύκεια έτσι ψηφίζουμε εμείς οι Έλληνες...
Έτσι λοιπόν, ίσως σήμερα είναι μια καλή ευκαιρία να αρχίσουμε να ξυπνάμε... να δούμε πέρα από το ατομικό μας συμφέρον. Να δούμε τι χρειάζεται ο τόπος μας, η κοινότητα. για κάποιους ίσως να ακούγομαι παράλογη, ίσως και ψευτοεπαναστάτρια... Αλλά εγώ πιστεύω πως στ' αλήθεια νοιάζομαι για τον τόπο μου, και μπορώ να καταλάβω ότι οι αυτοί οι 300 δεν μπορούν να του προσφέρουν ό,τι έχει ανάγκη..

Κι έτσι θα με πάρει πάλι απόψε ο ύπνος...
με τις σκέψεις ενός αβέαιου μέλλοντος να τριγυρνούν στο μυαλό μου....
Να αναρωτιέμαι γιατί να ρεζιλεύουμε με τις πράξεις μας
την μνήμη των Αρχαίων Ελλήνων, που είχαν τέτοιο σπουδαίο πολιτισμό,
την μνήμη των ηρώων του 1821,
που κατάφεραν να διατυρήσουν το το ελληνικό έθνος υπό τόσο δύσκολες συνθήκες και πολέμησαν τους Τουρκους,
την μνήμη όλων αυτόν που πολέμησαν στα Ελληνοαλβανικά σύνορα 
και αντιστάθηκαν στους Γερμνούς...
Γιατί να ρεζιλεύουμε την μνήμη τους;



                                                                  
κάποιες σκέψεις
που απλά με έπνιγαν
κι έπρεπε να βγουν προς τα έξω
Καλό σας βράδυ
Δεσποινίς Άγνωστη ;) 

Παρασκευή 21 Οκτωβρίου 2011

Θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους εσάς που διαβάζετε το blog μου! Ευχαριστώ για την υποστήρηξη και τα σχόλια που κάνετε στις αναρτήσεις μου, και συγνώμη που δεν έχω απαντήσει σε κανένα απ'αυτά. έχει κάποιο πρόβλημα ο google λογαριασμός μου και δεν μου επιτρέπει να κάνω κανένα σχόλιο είτε στο δικό μου blog, είτε σε κάποιο άλλο (μήπως μπορει να με βοηθήσει κανεις να το φτιάξω;;)

Καλό Απόγευμα!
Δεσποινίς Άγνωστη ;)

Κυριακή 16 Οκτωβρίου 2011

Αν μου τηλεφωνουσες....

Πόσο υπεροχα ήταν χτες??
Βολτίτσα στο κέντρο και ζεστή σοκολάτα
βλακίες και πειράγματα!

Κι αυτό το περπάτημα στη βροχή!
πόσο αξέχαστο θα μου μείνει...
να έχουμε γείνει παπιά!
6 άτομα και μόνο μια ομπρέλα!

Κι όμως, ακόμα κι όταν λέγαμε βλακίες με τα παιδιά
εσύ μου έλειπες..
<<Δεν θα τηλεφωνήσει! Δεν θα τηλεφωνήσει!>>
έλεγα και ξανάλεγα...
<<Θα τηλεφωνήσει>> έλεγε η Η*

Είχε δίκιο
γιατί τηλεφώνησες...
η φωνή σου, μπάσα και καθισυχαστική...
Μιλήσαμε λίγα λεπτά μόνο
κι όμως η διάθεση μου ήρθε τα πάνω κάτω!

Κι όταν γύρισα σπίτι τηλεφώνησες ξανά 
με ηρέμισες, σταμάτησα να κλαίω και σου μίλησα..
<<Δεν μου αρέσουν τα ψέματα, απλά τα σιχένομαι>>
είχες πει κάποια άλλη φορά, θυμάσαι;

Σου είπα λοιπόν την αλήθεια...
Ξέρω ότι απογοητεύτηκες και δεν σε αδικώ..
έλα λίγο στην θέση μου όμως
αν μπορεις...

Ίσως να μην θες να μου ξαναμιλήσεις,
αλλά τώρα ξέρεις, βλέπεις ποια είμαι...

Δεν ξανατηλεφώνησες, μα δεν πειράζει
όπως είπα δεν σε αδικώ
αλλά αν μου τηλεφωνούσες, θα άλλαζαν όλα
θα ήξερα ότι με θες πραγματικά...



Θέλω να σου μιλήσω, θέλω να' μαι μαζί σου
Και να σε αποκοιμίσω, να' μαι η αναπνοή σου
Έτσι να με ακούσεις, μη μ' αφήσεις να φύγω
Μ' έρωτα να με λούσεις, αν ερχόσουν για λίγο

Αν μου τηλεφωνούσες θάνατος η φωνή σου
Που δεν ξεχνάω ποτέ
Έτσι που με φιλούσες λες και ήμουν ζωή σου
σαν να 'πες σ' όλα ναι

Πνίγομαι σε πελάγη, χέρι σου πια δε φτάνω
Τόσο μεγάλα λάθη, μα μέσα σου τα χάνω
Θέλω εδώ να μένω, που σ' έχω αγαπήσει
Κι ούτε καταλαβαίνω, αν έχουμε χωρίσει


Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου 2011

όλο μ'αφήνεις να σ'αφήσω

Πόσο μου έλειψαν τα μάτια σου!
αυτά τα τεράστια καστανά μάτια
που κοιτούν παντού, δεξιά κι αριστερά με αγωνία...

Τι περιμένεις;
Ποτέ δεν μου είπες....
όχι ότι με εκπλήσει, ποτέ δεν λες τίποτα

Προσπαθώ να μαντέψω τι συμβαίνει
προσπαθώ να μαντέψω
δεν τα καταφέρνω, δεν μπορώ να καταλάβω

Τι γίνεται μέσα στο κεφάλι σου;
έχω βαρεθεί να ψάχνω να βρω τι συμβαίνει...
Απλά έχω βαρεθεί να ψάχνω και να κάνω υποθέσεις

όλο μ'αφήνεις να σ'αφήσω
ίσως να το θέλεις κιόλας
μακάρι να μπορούσα

Υπόσχομαι να προσπαθήσω...

Δευτέρα 5 Σεπτεμβρίου 2011

Φύλακας άγγελος

Και ναι! Έχω κι εγώ φύλακα άγγελο. Ή μάλλον φύλακες αγγέλους...
Είναι πολλοί. Κάποιοι είναι δίπλα μου (σχεδόν)κάθε μέρα. Κάποιοι άλλοι πάλι είναι πιο μακρυά, όμως ξέρω ότι μ'αγαπούν, κι ότι με προσέχουν (π.χ. Θ*).
Πόσο σημαντικοί είστε για μένα! Στ' αλήθεια δεν ξέρω τι θα έκανα χωρίς τους φύλακες μου. Είναι οι μόνοι που με κάνουν να χαμογελώ όταν έχω τις μαύρες μου, είναι οι μόνοι που με σκέφτονται και νοιάζονται για εμένα.
Μπορεί κάποιες φορές να μου σπάνε λιγάκι τα νεύρα όλοι τους (χωρίς καμία εξαίρεση, συγνώμη) αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι μπορώ να ζήσω χωρίς εκείνους.
Τους αγαπάω ακόμα κι όταν δεν γελούν, ακόμα κι όταν στριγλίζουν και θέλω να τους σφαλιαρίσω. Ακόμα και τότε τους αγαπάω.
Καλό θα ήταν να ξέρουν, ότι χωρίς όλους αυτούς (όλο αυτό το τσούρμο) δεν μπορώ να ζήσω. Μπορεί ώρες ώρες να με πνίγουν, αλλά μ'αρέσει. Είναι γλυκός ο πνιγμός. Δεν πειράζει...

Αγαπημένοι άγγελοι: Η*, Α*, Μ*, Ε*, Θ*

Είναι κι άλλος ένας άγγελος (Μ*) αλλά τον τελευταίο καιρό δεν ξέρω τι έχει πάθει. Δέιχνει να έχει αλλάξει τον τελευταίο καιρό... Ίσως έχει αποσπάσει την προσοχή του κάτι άλλο, πιο ενδιαφέρον, απλά θέλω να ξέρει ότι εγώ και οι υπόλοιποι άγγελοί μου, θα τον περιμένουμε τον μικρό μας άγγελο να γυρίσει πίσω... Αυτό τουλάχιστον ελπίζουμε...



    Υ.Γ.μου είπε κάποιος ότι σε είδε. χάρηκα που είσαι καλά! κι ας μην σε έχω δει εγώ

Τετάρτη 31 Αυγούστου 2011

Άλλο ένα καλοκαίρι φτάνει στο τέλος του.
Ήταν ένα από τα καλύτερα καλοκαίρια της ζωής μου.
Αυτό το οφείλω σε εσάς τρελές μου..!!
Περάσαμε υπέροχα και σας ευχαριστώ πολύ.!!
Κάποιες φορές όμως, πρέπει να παραδεχτώ ότι όταν λείπαται, όταν είμασταν χωριστά, ήμουν χάλια... Και γενικότερα... Κάθε φορά που ήμουν μόνη ένιωθα χάλια..
Είστε οι μόνες που μπορείτε να με κάνετε χαρούμενη!!
Βέβαια, για να είμαι ειλικρινής, υπήρξαν πολλές στιγμές που απλά ήθελα να φύγω... να φύγω μακρυά από όλους και από όλα.. να ξεφορτωθώ τα πάντα και να φυγω... Να κάνω μια νέα αρχή...
Αλλά φυσικά, ξέρω ότι αυτό δεν πρόκειται να γίνει... Τουλάχιστον όχι πριν από 4 χρόνια..
Όμως, όταν είμαι μαζί σας, κορίτσια, σταματάω να σκέφτομαι όλα αυτά σχετικά με τις νέες αρχές και την φυγή ( που στο τέλος-τέλος δεν είναι και λύση ) γιατί είστε ένας λόγος για να σταματήσω να κλαίγομαι σαν καμιά καταθλιπτική έφηβη αλλά χαμογελάω γιατί θέλω να χαμογελάσω κι όχι για να καθησυχάσω κάποιον...
Κορίτσιααα... Ευχαριστώ για αυτό το όμορφο καλοκαίριιι <3
Σας χρωστάω πολλάά!




                                                 Φιλιά :*     
                                                 

Υ.Γ. και μην ξεχνάτε! μας περιμένει ο πιο σούπερ ντούπερ χειμώνας έβερ ;)

Πέμπτη 28 Ιουλίου 2011

Fairy Dust

Εκατομμύρια φορές έχω ευχηθεί να υπήρχε αυτό το μικρό βαζάκι με τη μαγική νεραϊδόσκονη. Θα πασπαλιζόμουν μ' αυτήν και θα πετούσα μακρυά από αυτόν τον κόσμο. Μακρυά από τα βάσανα και τη λύπη. Μακρυά από τις δυσκολίες της ζωής.
Θα πήγαινα μακρυά, στην χώρα του Ποτέ και θα ζούσα εκεί, ένα ξέγνοιαστο παιδί που δεν θα μεγαλώσει ποτέ, που όσα χρόνια κι αν περάσουν θα παραμένει παιδί.
Θα κολυμπούσα στην λίμνη μαζί με τις γοργόνες. Θα έπαιζα με τα ξωτικά στο δάσος. Θα πετούσα ψηλά στα σύννεφα με τις νεράιδες και θα με κυνηγούσαν οι πειρατές.
Ίσως να μην έχω κολλητή την Τίνκερμπελ για να μου χαρίσει λίγη από την νεραϊδόσκονη της, αλλά ίσως φτιάξω την δική μου. Όλοι μπορούμε. Γιατί, η πραγματική μαγεία βρίσκεται μέσα στην καρδιά μας. Ίσως βέβαια, να μην μπορέσουμε να πετάξουμε και να βρεθούμε στην χώρα του Ποτέ με όλα αυτά τα μαγικά πλάσματα, αλλά σίγουρα θα καταφέρουμε να κρατήσουμε ζωντανό το παιδί που κρύβουμε μέσα μας. Και πού ξέρετε; Ίσως η διπλανή σας στο φροντηστίριο να είναι γοργόνα σε μυστική αποστολή ή το αγόρι που όλοι αγνοούν στο σχολείο να είναι ο Πρίγκιπας των ξωτικών.
Ψάξε να βρεις την μαγεία γύρω σου αλλά και μέσα στην καρδιά σου. Σίγουρα η καρδία σου είναι γεμάτη από μαγεία και το μόνο που περιμένει είναι να της ρίξεις λίγη νεραϊδόσκονη!!

Κυριακή 24 Ιουλίου 2011

Νιώθω ότι σε χάνω...

Νιώθω ότι σε χάνω
ξεγλιστράς μέσα απ' τα δάκτυλά μου
σαν ένα κομμάτι ψωμί
μέσα από τα χέρια ενός ζητιάνου...

Νιώθω ότι σε χάνω
είσαι τόσο κοντά και ταυτόχρονα τόσο μακρυά μου
Πες μου γιατί
και ορκίζομαι, θα σε καταλάβω

Νιώθω ότι σε χάνω
κι ενώ ξέρεις την αδυναμία μου, φοβάμαι να' μαι μόνη
πιστεύεις ότι δεν με αφήνεις
όμως ρώτα με κι εμένα, μακρυά σου ζω σε έρημο

Νιώθω ότι σε χάνω
Το έχω νιώσει ξανά στο παρελθόν
στο είπα και μου απάντησες πως δεν θα ξαναγίνει
το υποσχέθηκες, μα δεν το τήρησες

Δεν θέλω να ξανανιώσω ότι σε χάνω
γιατί αυτό το συναίσθημα είναι χειρότερο κι από την ίδια την απώλεια
Λυπάμαι αν δεν είμαι αρκετή, αλλά ό,τι είχα να δώσω το έδωσα
έκανα μια προσπάθεια αλλά ίσως δεν ήταν αρκετή...


Σάββατο 16 Ιουλίου 2011

Βreathe


I climb, I slip, I fall
Reaching for your hands
But I lay here all alone
Sweating all your blood


If I could find out how
To make you listen now
Because I'm starving for you here
With my undying love
And I, I will


Breathe for love tomorrow
Cause there's no hope for today
Breathe for love tomorrow
Cause maybe there's another way


I climb, I slip, I fall
Reaching for your hands
But I lay here all alone
Sweating all your blood


If I could find out how
To make you listen now
Because I'm starving for you here
With my undying love
And I, I will


Breathe for love tomorrow
Cause there's no hope for today
Breathe for love tomorrow
Cause maybe there's another way


Breathe for love tomorrow
Cause there's no hope for today
Breathe for love tomorrow
Cause maybe there's another way


I climb, I slip, I fall
Into your empty hands
But I lay here all alone
Sweating all your blood

                                                                                                                                   

Δευτέρα 11 Ιουλίου 2011

Ομορφή μου Σπιναλόγκα!

"Έχω μια ιδέα, πάμε αύριο Σπιναλόγκα;" είπα στους γονείς μου το Σάββατο το μεσημέρι στο τραπέζι. Φαίνεται πως τους άρεσε η ιδέα, κι έτσι την Κυριακή ξύπνησα πρωί πρωί και ξεκινήσαμε... Με το iPod στην διαπασόν και κάμποση ώρα μέσα στο αυτοκίνητο φτάσαμε στην Πλάκα. Τα καραβάκια που είδα ήταν πολύ μικρά αλλά ο μπαμπάς μου να λέει "μια χαρά σκάφοι είναι". "Τι σκάφοι ρε μπαμπά, αυτό είναι η Τράτα μας η κουρελού!" απάντησα.
Τέλος πάντων, η διαδρομή δεν ήταν παραπάνω από 5 λεπτά.


Όπως βλέπετε, η εικόνα που αντίκρισα ήταν μαγευτική, παρά τον πολύ κόσμο και τον ήλιο.
Περπάτησα στα σοκάκια που περπάτησαν και τόσοι άλλοι άνθρωποι, λεπροί, με μόνη τους ελπίδα να βρεθεί το φάρμακο και να τους θεραπεύσει. Περιπλανήθηκα στο μικρό νησί, πέρασα έξω από τα μισογκρεμισμένα κτήρια που ήταν κάποτε σπίτια, φούρνος, σχολείο, λεπροκομείο. Και καθώς περπατούσα και τραβούσα φωτογραφιές, αναρωτήθηκα πώς θα ήταν γι' αυτούς τους ανθρώπους να ζουν σ' αυτό το μικρό νησί, να κοιτάζουν απέναντι την Πλάκα, και να ξέρουν ότι δεν πρόκειται να πάνε πίσω ούτε καν πεθαμένοι. Πώς ήταν να ξέρουν ότι και τα κόκαλά τους σ'αυτό το νησί πρόκειται να σαπίσουν;
Ευτυχώς, οι εποχές αυτές, πέρασαν ανεπιστρεπτεί.
Φεύγοντας απ'την Σπιναλόγκα, σκέφτηκα πόσο διάσημο έγινε αυτό το μικρό νησί χάρις το σίριαλ "ΤΟ ΝΗΣΙ" ενώ κάποτε ήταν κατάρα για τους λεπρούς και αργότερα απλά ξεχασμένο. Ελπίζω να καταφέρω να το ξαναεπισκευτώ κάποια στιγμή στο μέλλον, μια άλλη εποχή, ίσως άνοιξη, όπου θα είναι όμορφη και ανθισμένη, η πιο όμορφη Σπιναλόγκα!!










Δευτέρα 4 Ιουλίου 2011

Προσπάθησα να πάω μπροστά
προσπάθησα να σε αφήσω την σκέψη σου να σβήσει μέσα στα κρύα σοκάκια του μυαλού μου.
όμως δεν έσβησε
έμεινε εκεί
περιμένοντας με.
Γιατί; Γιατί δεν προχώρησα;
Γιατί δεν χάθηκες απ'το μυαλό μου όπως θα ήθελα να χαθείς;
Γι'άλλη μια φορά ήθελα να σε αφήσω
όμως τα μάτια σου δεν με άφησαν
Το ζεστό σου βλέμμα, που κάθε φορά που συναντά το δικό μου με κάνει να παγώνω
όμως για εσένα δεν μοιάζει να σε κάνει να νιώθεις αλλιώς....

Λυπάμαι, λυπάμαι πολύ που τα όνειρα δεν μοιάζουν σε τίποτα με την πραγματικότητα.

Δεν ξέρω αν είμαι ερωτευμένη ή αν ήμουν ποτέ ερωτευμένη μαζί σου....
Ίσως ήσουν απλά ένας ενθουσιασμός..
Ένας ενθουσιασμός που κράτησε παραπάνω απ' όσο θα έπρεπε
ή απ' όσο θα ήταν υγειές για εμένα...
Εξάρτηση θα μπορούσε να το πει κανείς....
δεν έδωσα την ευκαιρία σε άλλους ανθρώπους να μπούν στην ζωή μου εξαιτίας σου...

Τώρα όμως ίσως είναι ώρα αυτό το συναίσθημα να μείνει μια για πάντα
κλειδωμένο σ΄ένα παλιό ημερολόγιο...
Τ' όνομα σου γραμμένο με κόκκινα γράμματα...
Μόνο αυτό θα μείνει..
είναι καιρός να πάω παρακάτω...
ίσως έχασα πολύ χρόνο με το να σε σκέφτομαι
αλλά πραγματικά δεν με πειράζειι...
ό,τι δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό...!!!





Λοιπόν αυτά είχα να πω..
ελπίζω να μπορείς να καταλάβεις...!

Κυριακή 3 Ιουλίου 2011

Το παιχνίδι της αγοράς

Λοιπόν, έχω να γράψω κάτι χρόνια, αλλά με όλα αυτά που γίνονταν δεν είχα καθόλου έμπνευσηη. Για να επανορθώσω, σας έχω ένα σούπερ άρθρο..
Η έμπνευση μου ήρθε καθώς ψώνιζα με τον μπαμπά μου στο σούπερ-μάρκετ..


Βγαίνοντας από το αυτοκίνητο, διέσχησαμε το πάρκινγκ και πήραμε ένα καρότσι από αυτές τις τεράστιες σειρές. Το καρότσι έγραφε πως η κλοπή του καροτσιού διόκεται ποινικά. <<Μα ποιος θα ήθελε να κλέψει ένα καροτσάκι σούπερ-μάρκετ;>> αναρωτήθηκα.
Μπαίνοντας μέσα στο κατάστημα, είδα πως αν και υπάρχει οικονομική κρίση, ήταν γεμάτο. Στα ταμεία είχαν σχηματιστεί μακρυές ουρές.
Περπάτησα στους μεγάλους διαδρόμους και αντίκρισα ανθρώπους  να περνούν με τα τεράστια καρότσια τους χωρίς να μιλούν, μαγεμένοι από τα χιλιάδες χρώματα των προϊόντων. Οι πωλητές, με ψεύτικα χαμόγελα στα χείλη, μόνο τους σκοπό έχουν να παραγεμήσουν τα ήδη γεμάτια καρότσια μας.
Και να το παιχνίδι της αγοράς! Οι έμποροι έχουν μόνο τους στόχο το κέρδος. Φτιάχνουν ωραίες συσκευασίες για να προσελκύουν τους καταναλωτές, αγοράζουν τα προϊόντα από τους παραγωγούς για ευτελή ποσά. Και μετά αναρωτιούνται γιατί πάμε κατά διαόλου!

Βέβαια, το κύριο πρόβλημα ξεκινά από εμάς τους καταναλωτές. Προτιμάμε πάντα τα μεγάλα πολυκαταστήματα, προτιμάμε τα ξένα προϊόντα αντί για τα ντόπια. Στο τέλος-τέλος, αν δεν υποστιρίξουμε εμείς τα τοπικά μας προϊόντα,ποιος θα το κάνει;
Ελπίζω τα πράγματα να γίνουν καλύτερα. Είναι στο χέρι μας. Στο παιχνίδι της αγοράς μπορεί να μην επιλέγουμε εμείς τι ζαριά θα φέρουμε, αλλά εμείς αποφασίζουμε προς τα πού θα κινήσουμε το πιόνι μας!

Τρίτη 21 Ιουνίου 2011

Απολογισμός της χρονιάς που πέρασε...

Χτες, Δευτέρα, άρχισαν τα καλοκαιρινά μαθήματα στο φροντηστίριο, με το πιο τέλειο τμήμαααα!!! Κοριτσάρες μου <3 Δεν κατάλαβα πότε πέρασαν οι 3 ώρες. Φάση είχε, δεν μπορώ να πω.
Και μετά πήγαμε στο σχολείο να πάρουμε ελέγχους. Τον δικό μου τον είχε πάρει πιο πριν η Μαρίνα (η μαμά μου, αλλά την φωνάζω έτσι για να της σπάω τα νεύρα, είμαι και πολύ κωλόπαιδο :Ρ). Όταν έφτασα στον σπίτι τον είδααα!! Και ναι, καταχάρηκα!! Στις εξετάσεις είχα γράψει υπέροχα (ας παραβλέψουμε το 16 στα Αρχαία και ας δούμε το 20 στα Μαθηματικάαααα). Τι μεγάλη χαρά που πήρα. Στο τρίτο 3μηνο ο χαμηλότερος μου βαθμός ήταν στην Οικ. Οικ. κι αυτό επειδή ο καθηγητής είναι διεστραμένος (δεν λέω τίποτα χειρότερο).
Σ'αυτό το σημείο όμως, θα ήθελα να απολογηθώ για την συμπεριφορά μου απέναντι στον καθηγητή μου και στο μάθημα. Συνήθως δεν πρόσεχα, και έγραφα στον τετράδιο ατελείωτες συζητήσεις με την γλυκιά μου Θάνια (μου λείπεις κάθε μέρα και πιο πολύ χαζήηηη). Αλλά τώρα που το ξανασκέφτομαι, τι φταίω εγώ αν το μάθημα κι ο καθηγητής δεν εμπνέουν; Τι να σου κάνει και ο μαθητής όταν δεν του δίνεις το έναυσμα για να μάθει;
Ορίστε, κι ο δεκάλογος του μαθητή συμφωνεί μαζί μου!!

Η Μαρίνα είπε ότι έπρεπε να είχα προσπαθήσει απλά και μόνο για να μην μου χαλάσει ο βαθμός. πολύ που με νοιάζει ο βαθμός. Ποτέ μου δεν ξεσκίστηκα στο διάβασμα, ή ξενύχτησα επειδή την άλλη μέρα γράφαμε διαγώνησμα. Προτιμώ να ξενυχτώ διαβάζοντας τα ωραία μου μυθιστορίματα ή περιπέτειες ή τέλος πάντων όποιο άλλο βιβλίο βρω, παρά διαβάζοντας βαρετά πράγματα που μετά από δύο βδομάδες ούτε που θα θυμάμαι. Γενικότερα, προσπαθώ να είμαι χαλαρή και αναίσθητη, βοηθάει.
Κάποτε ήμουν πολύ πιο αγχόδης (έχω και δύο άσπρες τρίχες :( ) αλλά μπαίνοντας στο γυμνάσιο μεταμωρφώθηκα σ' έναν φυσιολογικά αναίσθητο άνθρωπο!

Αυτά λοιπόν. πρέπει να διαβάσω αγγλικά και αργότερα, μετά από τόσες μέρες, να πάω θάλασσα!
Να περνάτε καλά! :*

Σάββατο 18 Ιουνίου 2011

και τώρα αρχίζουν τα ωραία!!

Και ναι! μετά από μια βδομάδα εξετάσεων στο Ωδείο, επιτέλους τελειώσαμεεε!!! :)
Την Τετάρτη έδωσα πιάνο :) καλά τα πήγα, αν εξερέσεις το Cherny που μπερδεύτηκα λιγάκι στη μέση, το Bach που μπέρδεψα δύο νότες και το Prokoffief που χάθηκα λίγο γιατί ήταν απ' έξω... Μα το Prokoffief; που ήταν το καλύτερο μου κομμάτι; Αλλά κατά τα άλλα, (νομίζω) καλά.

Την Παρασκευή δώσαμε solfege. Όλοι μαζί τραγουδίσαμε υπέροχα!! Μετά όμως... που τραγουδήσαμε μόνοι μας, λίγο τα χάσαμε αλλά τι να κάνουμε;
Και σήμερα δώσαμε Αρμονία... Το πρώτο θέμα (μπάσσος) ήταν καταπληκτικό! Το έκανα υπέροχο! Κάθησα και στο πιάνο και το έπαιξα και το άκουσα κιόλας! Τέλειο το κομματάκι! Ενθουσιάστικα! Το δεύτερο όμως (σοπράνο).... Αχ, εκεί να δείτε κακό και πανικό και γράψε-σβήσει γράψε-σβήσε. Για αυτό το κομμάτι δεν ξέρω αν ήταν καλό, ξέρω απλά ότι έκανα ό,τι καλύτερο μπορούσα :)
Κι έτσι τελείωσε μια βδομάδα γεμάτη διάβασμα και μουσική... και τώρα αρχίζουν τα ωραία!!!  Πλέον μπορώ να παίζω όσο πιάνο θέλω για μένα και μόνο για μένα <3. Μπορώ να τραγουδάω τα αγαπημένα μου τραγούδια (και όχι βαρετές ασκήσεις) χωρίς να με νοιάζει αν είμαι στην σωστή νότα!! Αααααχ, το καλοκαίρι είναι εδώ και με περιμένει να το χαρώ. ας παραβλέψουμε το γεγονός ότι θα κάνω αγγλικά με το αγαπημένο μου τσούρμο <3 (κοριτσάρες μουυυ <3) Μπανάκια, ηλιοθεραπία, παγωτό, βόλτες (με τις καινούριες μου πλατφόρμες, yeah!!) και διακοπές!! Τι ωραία που ακούγονται όλα αυτάααα!! :)
Γλυκό μου καλοκαίρι, θα περάσουμε υπέροχααα <3

Παρασκευή 17 Ιουνίου 2011

Black swan (σκοτεινή πλευρά)

Μόλις χτες το πρωί, πριν φύγω από το σπίτι, αποφάσισα να κατεβάσω τον "Μαύρο κύκνο". Το απόγευμα που γύρησα είχε ήδη κατέβει, έτσι το βράδυ αποφάσισα να κάτσω να το δω μιας και δεν μου άρεσε τίποτα απ' αυτά που είχε η T.V.


Δεν ξέρω αν ήταν καλή ιδέα. Ok, δεν λέω, μου άρεσε η ταινία αλλά ήταν λίγο τρομακτική ώρες-ώρες. Όχι τρομακτηκή όπως ένα αηδιαστικό θρίλερ. Ήταν τρομακτική μ' έναν διαφορετικό τρόπο.
Γιατί βλέπετε, είναι τρομακτική η τροπή που πέρνει ο χάρακτηρας ενός νέου κοριτσιού που καταπιέζεται από μια μητέρα που δεν την αφήνει να έχει προσωπική ζωή, να βγαίνει με τους φίλους το βράδυ και να αργεί, να κάνει λάθη. Είναι τρομακτικό το τι κάνει ένας άνθρωπος για το τέλειο. Είναι τρομακτικό να βλέπεις αυτή την κοπέλα να έρχεται σε αντίθεση με τη σκοτεινή πλευρά της.
Μια πλευρά που όλοι έχουμε. Μια πλευρά του εαυτού μας, που κρύβεται καλά πίσω από τα μαλλιά μας και κάτω από το δέρμα μας. Μπορεί να αγνοούμε την ύπαρξή της, μπορεί και όχι.
Το θέμα δεν είναι αν έχουμε σκοτεινή πλευρά, γιατί έχουμε. Το θέμα είναι να μάθουμε να την ελέγχουμε ώστε να μην γίνει ποτέ εμπόδιο στην ευτυχία μας. Το θέμα είναι να μην την αφήσουμε ποτέ να μας καταστρέψει ή να πληγώσει αυτούς που αγαπάμε.

Πέμπτη 16 Ιουνίου 2011

: )

Και ναι!!! Είμαι μια blog maker!!
χαχα!! Σήμερα έφτιαξα blog στις αγαπημένες δύδιμες φίλες μου (Αγγελική Διαβολική και Manina Rrrock)... Είναι υπέροχα! να μπείτε να τα δείτε...!!
Κατά τα άλλα εμείς υποτείθεται πως βρεθήκαμε για να μελετήσουμε solfege... το κάναμε κι αυτό για κανένα μισάωρο αλλά μετά.... :Ρ Πάντως ωραία περνάμε μαζί, παράπονο δεν έχωωω!!! ;) [αυτό έλειπε που λέει και η Διαβολική] Και το κεκάκι χάρμα, ε; Και τα κουλουράκια δεν πάνε πίσω ;) Γουρουνιάσαμε πάλι :Ρ


ΑΣΧΕΤΟ:
Καλά, χτες το φεγγάρι ήταν μαγευτικό <3 μου άρεσε πολύ <3
Αλλά όλα τα ωραία κάποτε τελείωνουν (ε, Θάνια;)
Ρομαντικές μου ψυχές το χαρήκατε??

Τρίτη 14 Ιουνίου 2011

Ματωμένο φεγγάρι

Αύριο βράδυ, 15 Ιουνίου, έχουμε έκλειψη φεγγαριού.
Όσοι είστε ρομαντικές ψυχές (σαν κι εμένα τρομάρα μου) μην χάσετε αυτό το θέαμα, το φεγγάρι με μια κόκκινη απόχρωση, ματωμένο φεγγάρι.

Όλο αυτό οφείλεται στο ότι η Γη θα μπει ανάμεσα στον ήλιο και τη σελήνη, έτσι η γη θα σκιάσει τν σελήνη... Η ολική έκλειψη της σελήνης θα είναι γύρω στις 22.20.
Κάποτε, πίστευαν ότι όταν το φεγγάρι έπερνε αυτό το χρώμα, προμηνευόταν κάτι κακό. Βέβαια, τώρα ξέρουμε την αληθινή αιτία.
Λόγω της επιρρεασμένης ατμόσφαιρας της γης, το φαινόμενο πρόκειται να είναι εντονότερο.
Αν το φεγγάρι κάθε μέρα είναι τόσο όμορφο και χαρίζει ρομαντική διάθεση, μας κάνει να ονειρευόμαστε, κάτω από αυτό ερωτευμόμαστε, φανταστείτε τι θα γίνει όταν θα πάρει το χρώμα του πάθους!...
Αν είστε λοιπόν ερωτευμένοι, πάρτε τον/την αγαπημένο/μένη σας και μοιραστείται τα φιλιά σας κάτω από ένα ερωτικό φεγγάρι, που θα ξαναδούμε γύρω στο 2018....

Ελπίζω να απολάυσε το όμορφο θέαμα όπως λέω να κάνω κι εγώ
:*

Σάββατο 11 Ιουνίου 2011

c'est la vie..!

Σήμερα έχουμε 11/6/2011....
Δεν πέρασαν πολλές μέρες από την Πέμπτη κι όμως μου λείπεις λες και έφυγες πριν από ένα χρόνο...
Δεν είσαι καλά, κι εγώ δεν μπορώ να είμαι δίπλα σου, να σε πάρω μια αγκαλιά, να σου πω ότι όλα θα πάνε καλά. Δεν μπορώ να σκουπίσω τα δάκρυα σου ή να δω τα μάτια σου να λάμπουν από χαρά.
Δεν μπορώ να φιλήσω τα απαλά μαγουλάκια σου, να χαϊδέχω τα μαλλιά σου.
Είναι τόσο δύσκολο να αποχωρίζεσαι κάποιον με τον οποίο έχετε δεθεί τόσο πολύ.... Κι εμείς ,ναι πράγματι, δεθήκαμε πολύ...
Αλλά... c'est la vie που λένε και οι Γάλλοι (πόσες φορές είχαμε πει μαζί αυτη τη φράση;)
Όμως....
Να ξέρεις ότι δεν έχεις γλιτώσει από εμένα ακόμα...
Θα ξαναβρεθούμε!! (Και ναι, αυτό είναι απειλή!!!)






Θάνια μου <3

Παρασκευή 3 Ιουνίου 2011

Το καλοκαίρι είναι εδώ!!! : )

Κάθε χρόνο το καλοκαίρι αρχιζει με το πρώτο μπάνιο. Το δικό μου καλοκαίρι λοιπόν άρχισε σήμερα με το πρώτο μου μπάνιο στη θάλασσα με την πιο όμορφη παρέα!!! Θάνια μου, φοβερή η ιδέα σου για θάλασσα!! :)
Ζεστή θάλασσα (ΖΕΣΤΗ ξαναλέω Θάνια και Βαγγέλη που κρυώνατε), αλάτι (μπόλικοοο) να σε τσούζει στα μάτια, απογευματινός ήλιος και άμμος (να μπαίνει μέσα στα παπούτσια και να σου σπάει τα νεύραα ;)).
Μαριώ μου σήμερα ήσουν σαν γοργόνα με τα μακρυά σου τα μαλλάκια τα πέφτουν στην πλάτη σου <3
Ηρώ μου, εσύ, κρυουλιάρικο παιδί με τη μάσκα!! :))
Θάνια μου, τα μαλλιά σου τα έξαλλα!!! είχαν γίνει λίγο περίεργααα!! ;) Αλλά και πάλι ήσουν όμορφηη! <3
Βαγγέλη... ΘΕΟΣ!!! χαχαχαχα :D πολύ κρυουλιάρης ήσουν κι εσύ...! Δεν το περίμενα από εσένα για να πω την αλήθειαα!
Νικολή μου!!! Παιδί μου παράξενο, παιδί μου περίεργο ;) πολύ φάση είχαμε σήμερα!!
Εγώ τώρα ήμουν πάντα μες την τρελή χαρά αν και έγινα σκατά με την άμμο αλλά δεν πειράζειιι!!!! έχω να συμπληρώσω ότι τα  μαλλιά μου είχαν χάσει τελείως τον όγκο τους :Ρ Αλλά βέβαια η Ηρώ πριν καλά-καλά μπω στην  θάλασσα μου φώναζε ότι θέλει να με δει με τα μαλλιά βρεγμένα :Ρ
χαχαχαχαχα!!!!!
τέλος πάντων!!! χαζά μου <3 ευχαριστώ για το υπέροχο-θεσπέσιο-καταπληκτικό θαλασσινό απόγευμα!! Ήταν υπέροχο <3 Ήταν ο καλύτερος τρόπος να ξεκινήσει το καλοκαίρι!! :) ;)

Σάββατο 28 Μαΐου 2011

talking to the moon



I know you're somewhere out there
somewhere far away
I want you back
Iwant you back
The neibours think I'm crazy
They don't understand
You're all I have
You're all I have

At night when the stars
light up my room
I sit by myself
talking to the moon
try to get to you
in hope you're on the other side
talking to me too
Or an I a fool?
Who sits alone talking to the moon?

I'm feeling like I'm famous
the talk of the town
they say I've gone mad
Yeah, I've gone mad
But they don't know what I know
Cause when the sun goes down
someone's talking back
Yeah, they're talking back

Ένα τραγούδι για όσους είναι ερωτευμένοι, ονειροπόλοι και λάτρες αυτής της τεράστιας ασιμένιας μπάλας που φωτίζει τα βράδυα μας :)

Άντζη, Μαριανίνα <3
Ευχαριστώ που μου το δείξατε και μου το κολλήσατε! ;)

Παρασκευή 27 Μαΐου 2011

Η φύση τα'παιξε ή απλά εκπέμπει SOS;

Σήμερα Σάββατο, 28 Μαΐου 2011, ξύπνησα στις 6 το πρωί. Με ξύπνησαν οι βροντές, οι αστραπές και η βροχή. Πήγα στην κουζίνα και ρώτησα τους γονείς μου: <<Κιβωτό έχουμε φτιάξει;>>.
Η κατάσταση του καιρού είναι στ' αλήθεια ανησυχητική... Κοντεύει Ιούνης κι εδώ βρέχει καρεκλοπόδαρα λες και είναι Δεκέμβρης (τον Δεκέμβρη είχε πιο καλό καιρό).
Ο χειμώνας έχει γίνει καλοκαίρι και το καλοκαίρι χειμώνας... Η φύση τα'παιξε;
Μήπως όμως ο πλανήτης εκπέμπει SOS κι εμείς δεν το έχουμε πάρει χαμπάρι; Η υπερβολική εξάτμιση του νερού (που οφείλεται στην υπερθέρμανση του πλανήτη) προκαλεί πολλά σύννεφα, άρα και πολλή βροχή. Η πολλή βροχή σε συνδυασμό με το λιώσιμο των πάγων θα ανεβάσουν την στάθμη της θάλασσας... Δηλ. θα πνιγούμε σαν τα ποντίκια :Ρ που λέει κ η γιαγιά μου.
Ελπίζω επιτέλους κάποιος να κάνει κάτι για αυτόν τον καημένο κατακρεουργημένο πλανήτη... Ειλικρινά πιστεύω ότι πρέπει να κάνουμε κάτι πριν ο δρόμος του γυρισμού "πλημμυρίσει"...

Τετάρτη 25 Μαΐου 2011

θέλω καλοκαίριιιι!!

Σήμερα έχουμε 25 Μαΐου 2011....
Ο καιρός όμως δεν δείχνει και πολύ για Μάιο! Σήμερα είχε συννεφιά, έβρεξε κιόλας! Γλυκό μου καλοκαίρι, πού είσαι; (μου έλειψες)
Μου έλειψε ο ζεστός ήλιος που χαρίζει πάντα στο δέρμα ένα γλυκό καραμελένιο χρώμα :)
(οκ, εγώ δεν μαυρίζω ιδιαίτερα, περισσότερο καίγομαι αλλά και πάλι λίγο χρωματάκι το παίρνω... όμως προς το παρόν είμαι άσπρη σαν το γάλα :(
Μου έλειψε η γαλάζια θάλασσα με το δροσερό αλμυρό αεράκι.. Πάντα λάτρευα τις όμορφες μπούκλες σαν δακτυλίδια που μου φτιάχνει το αλμυρό νερό :))
Μου έλειψαν οι απογευματινές βόλτες με τα καμάρια μου τρώγοντας παγωτό :Ρ
Μου έλειψε η ανεμελιά και οι διακοπές με φίλους...
Όλα μου έλειψαν... ελπίζω να μην αργήσει άλλο το καλοκαίρι... Το χρειαζόμαστε! :)



Πέμπτη 12 Μαΐου 2011

πολύ διάβασμα έπεσεεεε...!

Και ναι, αύριο γράφουμε πρώτο μάθημα στις εξετάσεις... Και τι μάθημα! Αρχαία... :( Αυτό λέγεται γκαντεμιά!! αλλά c'est la vie που λένε και οι Γάλλοι (και ο Μαχαιριτσας ;)
Σήμερα διάβαζα όλη μέρα...
Αρχικά, μαζί με το πρωινό έκανα και 5 ασκήσεις για τα αγγλικά. Μετά άρχισα να διαβάζω Αρχαία. Έγραψα περίπου 10 σελίδες για να κάνω επανάληψη σε όλα τα επίθετα και τα ουσιαστικά... Στο πρώτο διάλειμμα που έκανα έπαιξα λίγο πιάνο, Bach. τώρα θα μου πείτε, τι διάλειμμα ήταν αυτό με τον Βach; Αλλά κι εγώ θα σας απαντήσω ότι θέλω να δώσω εξετάσεις ΚΑΙ στο Ωδείο...(λες και δεν μου έφταναν όλες οι άλλες). Στο δεύτερο διάλειμμα έκανα δυο εκθέσεις για το Edexel... Tρελό κέφι!! Αφού τελείωσα (προσορινά) με τα Αρχαία είδα λίγο Harry Potter. Μόλις μπήκε η μαμά μου και είδε τι βλέπω μου είπε: <<Πάλι Harry Potter; Ήθελα να'ξερα δεν το έχεις βαρεθεί;>>. Μαμάδες! Τι περιμένεις; Πού να καταλάβουν τις διαχρονικές αξίες!;
Μετά τα αγγλικά, η μαμά μου είπε να διαβάσουμε μαζί Αρχαία. Σύντομα κατάλαβα ότι βαρέθηκε και της είπα ότι μπορώ να συνεχήσω μόνη μου... Δεν μπορούσα να την βλέπω άλο να τηρανιέται... Είναι μαρτύριο τα Αρχαία...!
Και τώρα μετά από τόσες ώρες διάβασμα κατά την διάρκεια όλης της μέρας, ξαπλώμένη στο κρεβάτι, αγκαλιά με το lap top και ακούω μουσικούλα γράφοντας στο blog. (περιττό να πω ότι δεν θέλω να ξανακούσω για Αρχαία μέχρι του χρόνου τέτοια εποχή που θα πρέπει να διαβάσω για τις εξετάσεις).
πρέπει να πηγαίνω τώρα για να ξυπνήσω νωρίς αύριο...
άντε και καλή μας επιτυχία!!! :D
καληνύχτα :*

Τετάρτη 11 Μαΐου 2011

what do you do when it all falls apart??

Τι γίνεται λοιπόν όταν η ζωή έχει τα δικά της σχέδια για σένα;
Τι γίνεται όταν όλα σου πάνε πραγματικά σκατά;
Λοιπόν, εμένα αυτό μου συμβαινει 364 μέρες το χρόνο. Ποτέ δεν έχω αυτό που θέλω κι όση προσπάθεια κι αν κάνω πάντα θα υπάρξει κάποιος που θα μου πει ότι δεν προσπάθησα αρκετά και θα μπορούσα να τα είχα πάει καλύτερα. Κι αν εγώ ρε φίλε, ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΘΕΛΩ να τα πάω καλύτερα; Κι αν ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ να τα πάω καλύτερα;
κάποτε νόμιζα ότι δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από το να νομίζουν όλοι ότι δεν μπορείς να καταφέρεις πολλά πράγματα. Όμως τώρα πιστεύω πως είναι χειρότερο να νομίζουν ότι μπορείς να κάνεις πολλά!! Γιατί έτσι όλοι περιμένουν από εσένα "ΤΟ ΤΕΛΕΙΟ" κι αν δεν τα πας καλά νιώθεις ότι τους απογοητεύεις...
Κι όντως τους απογοητεύεις...
Το ξέρω ότι τους απογοήτευσα... Αλλά στ' αλήθεια δεν έγινε επείτηδες, απλά οι προσπάθειες μου δεν απέδωσαν όσο θα ήθελα...
Δεν θα σταματήσω ποτέ την προσπάθεια αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα αφήσω μερικούς-μερικούς να με τρελάνουν!! Εγώ θα τους τρελάνω!!! ;)

(η επλίδα υπάρχει μέσα στην καρδιά του κάθε ανθρώπου... Είναι γεμάτη φως κι είναι ζωγραφισμένη με τα χρώματα του ουράνιου τόξου)

Μην παρατάτε ποτέ την προσπάθεια!
Φανείται δυνατοί! και όλα θα πάνε καλά...;

Δευτέρα 2 Μαΐου 2011

What about "LOVE"??


Το πιο μεγάλο συναίσθημα όλων. Γεμάτο πάθος. Όλα περιστρέφονται γύρω από αυτό το συναίθημα. Ταινίες, μουσική, ζωγραφική, χορός, ποίηση. Ένα από τα σπουδαιότερα και πιο γνωστά (αν όχι το πιο γνωστό) ποίηματα για τον έρωτα:

έρως ανικατε μαχαν,
έρως, ος εν κτήμασι πίπτεις,
ος εν μαλακαις παρειαις
νεάνιδος εννυχεύεις,
φοιτας, δ' υπερπόντιος εν τ'
αγρονόμοις αυλαις..
έρωτα που δε γονάτισες στον πόλεμο
έρωτα που ορμας και γεμίζεις την πλάση
που στα απαλά τα μάγουλα
της κόρης νυχτερεύεις,
που σεργιανάς τις θάλασσες
και των ξωμάχων τα κατώφλια,
κανείς δε σου γλυτώνει
μηδέ θνητός μηδέ αθάνατος.

Έχετε νιώσει ποτέ αυτό το συναίσθημα;
Τι σημαίνει στ' αλήθεια;

Έρωτας: αρρώστια... Έχει και συμπτώματα.
Πεταλούδες στο στομάχι, κόκκινα μάγουλα όταν σου μιλά,
ονειρεύεσαι κάθε φορά που τον σκέφτεσαι. Τόσο όμορφο συναίσθημα που δύσκολα ξεπερνιέται. Δυστυχώς, δεν εξαρτάται μόνο από έναν, αλλά από 2!

Έρωτας: Παιχνίδι της φύσης για αναπαραγωγή.

Έρωτας: τρέλα! Δεν μπορείς να περιμένεις μέχρι να συναντηθείται, τον/την σκέφτεσαι συνέχεια, γράφεις το όνομα του/της παντού!

Στον έρωτα, ανέχεσαι ελάττωμα του συντρόφου σου, κάθε παραξενιά του σου φαίνεται όμορφη. Δεν θέλεις να αλλάξεις τίποτα πάνω του.

Δεν μπορείς να περιγράψεις τον έρωτα μόνο με ένα άρθρο, ένα τραγούδι, ένα ποίημα. Μπορούμε μόνο να εκφράσουμε ένα μέρος της.  
Ο έρωτας είναι δυνατός. Κάποιες φορές νομίζουμε ότι το νιώθουμε, και μετά καταλαβαίνουμε την αλήθεια. Είμασταν ερωτευμένοι με την ιδέα της αγάπης και τίποτε άλλο. 

Ο έρωτας θέλει ρίσκο. Αν νιώθεις κάτι για κάποιον, και μάλλον νιώθει κι εκείνος/η κάτι, πάρε το ρίσκο! Δίξε τι νιώθεις! Αξίζει..!

όλοι εσείς οι ερωτευμένοι φυσικά, θα ξέρετε τι εννοώ... Θα έχετε νιώσει πολλά απ' αυτά που αναφερω κι 200.000 ακόμη πράγματα που δεν χορούν ούτε σε 100 σελίδες.
κι αν δεν είστε ερωτευμένοι, για όλα τα παράνω κι αμέτρητους παραπάνω λόγους, ερωτευτείτε! κάνει καλό!! <3


Καλό απόγευμα σε όλους!
(ερωτευμένους και μη)






Υ.Γ.: Αλήθεια, τι είναι ο έρωτας για εσάς;
 

Σάββατο 30 Απριλίου 2011

Tea Party

"Tea Party" γνωστό και ως "Τσάι των 5" για τους Άγγλους.
Παλαιότερα, ήταν μόδα να πίνουν τσάι κάθε απόγευμα στις 5. Αυτό ξεκίνησε στην Αγγλία και τη Γαλλία αλλά μετά (πολύ μετά) πέρασε στην Ελλάδα. Ακόμη, οι νεόπλουτοι, θεωρούν αριστικρατικό το "τσάι των 5".

Για θυμηθείτε λίγο μια σκηνή από τον πρώτο κύκλο από τους Λατρεμένους Γείτονες:

εντάξει, αυτό δεν ήταν ακριβώς tea party.... αλλά είχε πλάκα!

ακόμα και σε ταινίες και βιβλία όπως "Η Αλίκη στην Χώρα των Θαυμάτων" ο τρελός κι εκείνος κούνελος πίνουν τσάι στις 5 ακριβώς, με επίσημα καπέλα.



*Τσάι*
Όσο αναφορά την ιστορία του  τσαγιού, ανακαλύφθηκε από τον αυτοκράτορα  Σεν Νουνγκ το 2737 π.Χ. κατά την διάρκεια ενός ταξιδιού στην αυτοκρατορία του. Ο θρύλος λέει πως, την ώρα που έβραζε νερό, ένα ρεύμα παρέσυρε φύλλα από κάποιο γειτονικό θάμνο και αυτά κατέληξαν στο ξεσκέπαστο τσουκάλι. Πριν προλάβει κανείς να αντιδράσει, τα φύλλα άρχισαν να βράζουν και να χρωματίζουν το νερό. Ο Σεν Νουνγκ μύρισε το γλυκό άρωμα και δοκίμασε το πρώτο τσάι.                                       
            Οι Πορτογάλοι έφεραν το 1610 το τσάι στην Ευρώπη για λογαριασμό των Ολλανδών. Λίγο αργότερα, οι Ολλανδοί ξεκίνησαν μαζική εισαγωγή τσαγιού. Σαν νέα μόδα με φανατικούς οπαδούς, το τσάι τα πρώτα χρόνια ήταν πανάκριβο. Μετά το 1675 η τιμή του έπεσε σε λογικά πλαίσια, και το τσάι από την Ολλανδία πέρασε στη Γαλλία και από εκεί στην υπόλοιπη Ευρώπη.                                         
                                            
"Πάρτυ Τσαγιού"
       
 Σίγουρα, στα περισσότερα από τα παραμύθια με πριγκίπισσες που έχετε διαβάσει, κάποια πριγκίπισσα θα κάθετε με τις φίλες της στον κήπο του παλατιού και θα έπιναν τσάι. υπάρχουν πολλοί θρύλοι πυ λένε ότι μάγισσες έκαναν πάρτυ τσαγιού, και στο τελευταίο φλιτζάνι έβαζαν δηλητήριο, για να σκοτώσουν ή  να μεταμορφώσουν τους καλεσμένους τους. Κάτι παρόμοιο γίνεται και στο Tea Party της Kerli. 


Welcome to the Tea Party
Want to be my VIP?
You didn't RSVP
That's ok That's ok

Welcome to the Tea Party
Want to be my VIP?
hear me shout
Tip it over and pour it out

Your appetite is
I got the table set
Don't get your dribble on my tttable yet

I got the goodies baked
Got more than you can take
Just try and nibble on my biscuits and rainbow cakes

Let's be traditional
And not commissional
Got my elbows down pinkies up
That's the way you sip my cup

Welcome to the Tea Party
Want to be my VIP?
You didn't RSVP
That's ok That's ok
Welcome to the Tea Party
Want to be my VIP?
hear me shout
Tip it over and pour it out

Try not to move so fast
You know the sir comes last
I'm the lady fatha mucka try to show some class

Don't drink the last cup
We keep it boiling hot
We keep the party moving till we drink the last drop

Let's be traditional
And not commissional
Got my elbows down pinkies up
That's the way you sip my cup

Welcome to the Tea Party
Want to be my VIP?
You didn't RSVP
That's ok That's ok
Welcome to the Tea Party
Want to be my VIP?
hear me shout
Tip it over and pour it out

I know this night is like no other
Your not just another

I know it's only getting better
As long as we're together
I know this night is like no other
Your not just another

Welcome to the Tea Party
oh ohWant to be my VIP?
You didn't RSVP
That's ok That's ok
Welcome to the Tea Party Want to be my VIP?
hear me shout
Tip it over and pour it out



                      Έχω να συμπληρώσω ότι το Tea Party έχει επιστρέψει στην μόδα. Γι'αυτό, αν δεν έχετε να κάνετε τίποτα το απόγευμα της Κυριακής, θα ήταν μια πολύ καλή ιδέα, να καλέσετ τους φίλους σας σ'ένα Tea Party στο σπίτι σας με τσάι και μπισκότα.

Τετάρτη 27 Απριλίου 2011

Η δική μου Ιθακη

Και όταν λέω Ιθακη, δεν το λέω μεταφορικά. Μιλώ για την πραγματική Ιθακη, την πατρίδα του Οδυσσεα που τυχαίνει να είναι και δική μου πατρίδα.
Ο πατέρας μου κατάγεται από την Ιθακη κι έτσι κάθε καλοκαίρι πηγαίνουμε. Και κάποιες φορές ακόμα και τα Χριστουγεννα και το Πασχα καλή ώρα.
Εδώ, στην Ιθακη στο σπίτι της γιαγιάς μου, δυστυχώς δεν έχω ιντερνετ. Να μου πείτε τι να το κάνει η γιαγιά μου το Ίντερνετ; Να μπαίνει στο facebook? χαχα!! :)
κι αν αναρωτιεστε από που είμαι συνδεμενη εγώ, έχω να πω ότι κλεβω Ίντερνετ με το iPod από κάποιον εδώ γύρω που μάλλον ξέχασε να κλειδώσει το δυκτιο.
Οποίος και να' ναι θέλω να του πω ένα μεγάλο «ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ» γι' αυτή την καλή του πράξη!!
Θα ήθελα επεισης να πω ότι αν και μελαγχωλικα, περνάω ωραία εδώ γιατί νομιζω πως ένα κομμάτι μου ανοικει εδώ. Η Ιθακη είναι μέρος του εαυτού μου. Εδώ έχω περάσει δεκάδες καλοκαίρια, κολυμποντας στα καταγαλανα νερά της και τρέχοντας στα χωράφια της. Είναι ένα μέρος μαγικό! Θα το ανακαλύψετε αν βρεθείτε ποτέ εδώ...
Για να πω την αλήθεια, κάποτε δεν ήθελα να έρχομαι. Με κουράζει το μεγάλο ταξίδι και βαριουμουν εδώ, χωρίς φίλους. Αλλά μεγαλώνοντας κατάλαβα ότι είναι ένα μέρος στο οποίο ξεφευγω από την καθημερινότητα. Σκέφτηκα ότι αν εμένα στο σπίτι δεν θα είχα τίποτα το ενδιαφέρον να κάνω και θα ήμουν ξαπλωμενη σ' έναν καναπέ όλη μέρα χωρίς να κάνω τίποτα. Οπότε ποιο το όφελος; Ενώ τώρα, μ' αυτό το ταξίδι, άλλαξαν παραστάσεις, είδα ανθρώπους που αγαπώ και με αγαπούν, ξέφυγαν από την μονοτονία και την βαρεμαρα της πόλης!
Ελπίζω όλοι να έχετε μια δικιά σας Ιθακη, κοντά ή μακρυά, ώστε να μπορείτε να ξεφυγετε!
Αυτά προς το παρόν, μου λύπετε όλοι και όλες, θα τα πούμε σύντομα!
Ιωάννα :)

Σάββατο 23 Απριλίου 2011

mama mia


Όταν ήμουν μικρη νόμιζα ότι η λέξη μαμά γράφεται με κεφαλαίο <<Μ>>,γιατί η λέξη "μαμά" δεν είναι απλά μια λέξη. Είναι τίτλος-ένοια.

Ελληνικά:μαμά
Αγγλικά:mummy
Γαλλικά:maman
Γερμανικά:mutter
Ιταλικά:madre
Ισπανικά:mamá

Όπως και να'χει, κάθε γλώσσα έχει μια λέξη για να εκφράσει αυτήν την ένοια.
Μητέρα δεν είναι μόνο αυτή που σε φυλάει για 9 ολόκληρους μήνες μέσα της, και πονάει για να σε βγάλει στον έξω κόσμο.
Μητέρα είναι αυτή που πονάει για σένα μια ολόκληρη ζωή. Κάνει τα πάντα για σένα. Είσαι όλη της η ζωή... 
Σου διάβαζε παραμύθια όταν ήσουν παιδί και δεν ήξερες να διαβάζεις. Σε φιλούσε για καληνύχτα. Σε έντυνε ζεστά τις κρύες μέρες του χειμώνα για να μην αρρωστείσεις. Κι αν αρρώστενες δεν πήγαινε στην δουλειά για να μίνει σπίτι και να σε προσέχει.
Και καθώς μεγάλωνες σε πήγε στο σχολείο για να γίνεις σπουδαίος, μορφωμένος άνθρωπος. Σε βοηθούσε να μάθεις την προπαίδια στα Μαθηματικά. Έφτιαχνε νόστιμα γλυκά για τα γεννέθλιά σου, σε χτένιζε για ώρες και σου διάλεγε τα πιο όμορφα ρούχα (κατά την γνώμη της πάντα :Ρ)΄Κάποιες φορές σε μάλωνε, αλλά ήταν πάντα για το καλό σου!
Και αφού μεγάλωσες ακόμα πιο πολύ, σε βοηθούσε στις εξετάσεις, σε άφηνε να τρυπώνεις στην ντουλάπα της, σου έδινε λεφτά για να βγεις έξω το βράδυ με τους φίλους σου και σε κατσάδιαζε αν αργούσες. Αλλά πάνω απ' όλα σ'αγαπούσε και σ'αγαπάει ακόμα.


Χρόνια σου πολλά μαμά <3
χαίρομαι που υπάρχεις στη ζωή μου

Πέμπτη 21 Απριλίου 2011

Μεγαλώνω??

Από την στιγμή που μπαίνει το καινούριο έτος η μόνη στιγμή που περιμένω με λαχτάρα είναι η 21η μέρα του Απρίλη! (επειδή είναι τα γεννέθλια μου! ; ) ).
Φέτος ήταν μια στ' αλήθεια ξεχωριστή μέρα αφού περιλάμβανε shopping therapy ; ) πλάκα και γέλιο! Αν και ξεπατώθηκα για χάρη της Μαρίας, που περπατήσαμε μαζί όλο το Ηράκλειο μέχρι να βρει παπούτσια!!!! (στ'αλήθεια κουραστικό)
Αλλά ας μην ξεχνάμε και την στάση για snack στο Savodor.... (Eλένη τα video υπάρχουν ακόμα στο κινητό της Μαρίας ; )).
Για άλλη μια φορά υπήρξε πόλεμος με τηγανητές πατάτες και κοτομπουκές ( ιιιιιιι!!! κοτομπουκές Μεγάλη Πέμπτη;; Ντροπή!! : Ρ)
Ήταν μια υπέροχη μέρα και σας ευχαριστώ πολύ <3 !
Όμως όταν με πήρε τηλέφωνο η Φωτεινή για τα χρόνια πολλά μου είπε: << Μεγάλωσες, ε;>>. <<Δεν μεγάλωσα τόσο>> της απάντησα αλλά εκείνη μου είπε << Είναι όμως ένας χρόνος παραπάνω!>> και γέλασε.
Ξέρω ότι μου έκανε πλάκα αλλά μια μέρα στ'αλήθεια θα μεγαλώσω. Δεν θα μπορώ να είμαι όλη μέρα στο κέντρο, κάνοντας ψώνια με τις φίλες μου και σχολιάζοντας όλους όσους περνούν. Θα ΄χω υποχρεώσεις και παιδιά και δουλειά και 1000 άλλα πράγματα στο κεφάλι μου.

Όσο αν αφορά το τι θέλω εγώ; Ελπίζω να μίνω στην ανεμελιά της εφηβίας όσο περισσότερο γίνεται!