Δευτέρα 4 Ιουλίου 2011

Προσπάθησα να πάω μπροστά
προσπάθησα να σε αφήσω την σκέψη σου να σβήσει μέσα στα κρύα σοκάκια του μυαλού μου.
όμως δεν έσβησε
έμεινε εκεί
περιμένοντας με.
Γιατί; Γιατί δεν προχώρησα;
Γιατί δεν χάθηκες απ'το μυαλό μου όπως θα ήθελα να χαθείς;
Γι'άλλη μια φορά ήθελα να σε αφήσω
όμως τα μάτια σου δεν με άφησαν
Το ζεστό σου βλέμμα, που κάθε φορά που συναντά το δικό μου με κάνει να παγώνω
όμως για εσένα δεν μοιάζει να σε κάνει να νιώθεις αλλιώς....

Λυπάμαι, λυπάμαι πολύ που τα όνειρα δεν μοιάζουν σε τίποτα με την πραγματικότητα.

Δεν ξέρω αν είμαι ερωτευμένη ή αν ήμουν ποτέ ερωτευμένη μαζί σου....
Ίσως ήσουν απλά ένας ενθουσιασμός..
Ένας ενθουσιασμός που κράτησε παραπάνω απ' όσο θα έπρεπε
ή απ' όσο θα ήταν υγειές για εμένα...
Εξάρτηση θα μπορούσε να το πει κανείς....
δεν έδωσα την ευκαιρία σε άλλους ανθρώπους να μπούν στην ζωή μου εξαιτίας σου...

Τώρα όμως ίσως είναι ώρα αυτό το συναίσθημα να μείνει μια για πάντα
κλειδωμένο σ΄ένα παλιό ημερολόγιο...
Τ' όνομα σου γραμμένο με κόκκινα γράμματα...
Μόνο αυτό θα μείνει..
είναι καιρός να πάω παρακάτω...
ίσως έχασα πολύ χρόνο με το να σε σκέφτομαι
αλλά πραγματικά δεν με πειράζειι...
ό,τι δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό...!!!





Λοιπόν αυτά είχα να πω..
ελπίζω να μπορείς να καταλάβεις...!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου